Rabıta-ı Mevt

Hisse almak niyetiyle...

Moderator: VYZ

Post Reply
seyir

Rabıta-ı Mevt

Post by seyir »

Esselamualeykum ve rahmetullahi ve beraketuhu.

1 hafta önceydi;
Hasta yatağında tıkanmıştı ve azıcık kalmış enerjisiyle kafasını aşşağı yukarı kaldırarak, tıkanıklığını giderme hamleleri yapmaya çalışıyordu. İçinde bulunduğu durumun ürkütücülüğü hiçbirşey yapamamasından belliydi. Sanki elleri ayakları bağlanmış bir şekilde kendi başına ölümle mücadele ediyordu. Etrafındakilerin bilinçsiz bakışları altında içinde yaşadığı korku ve telaşla... Ne elleri ne başka biryeri hareket etmiyor, sadece başını kıvranırcasını ileri geri sallamaya çalışıyordu. Gözleri neredeyse ters dönmüş, şuur yitirilmiş son hamleleri deniyordu zayıf bedeni. Yanına nöbetçi doktor girdi. Tam olarak kapanmamış kapının arasından görebiliyordum. Kapının dibinde değildim. Koridorun karşı duvarının dibinde uzaktan görebiliyordum. Genç doktor bilgisi dahilinde paniklemeden birşeyler yapmaya çalışıyordu, bana göre biraz yavaştı. Hastayı içinde bulunduğu zor durumdan kurtaracak net bir faaliyet gösteremedi. Hemşireler sağa sola koşuyor başka cihazlarla odaya girip çıkıyolardı. Kapı tamamen kapanmıştı ve içerde yoğun bir çalışma başlamıştı. En son olarak farklı bir yerden başka bir doktor elinde farklı büyükçe bir çantayla geldi (belliki başka bir cihazla müdahale edilecekti). O da girdi içeri. Tabi bu esnada odanın çevresinde feryada figana bürünmüş bir bayan ve yine onu biraz olsun sakinleştirmeye çalışan yine sürekli ağlıyan başka bir bayan vardı. Yakınlarına telefon açıp ".... gidiyo, gitti gidiyoo" gibi haberleri yayıyordu. İçerden o son giren doktor çıktı va bu iki bayana teselli mahiyetinde bişeyler söylemeye başladı, sonucun olumsuz olma ihtimalinin yüksekliğini hissettirir bir şekilde. Koridoru boşaltmaya başladılar ve bende karşı odada yatan yakınımın yanına girdim. Nitekim biraz sonra tekrar aynı yere gittim ve oda açıldı. Hastayı gördüm. Artık kıvranmaya çalışan bir beden yoktu. Kafası sola yatmış, hareketsiz duruyordu. İnna lillahi ve inna ileyhi raciun.
Vatandaş 30 lu yaşlarda imiş. Allah(cc) cümlemize hayırlı ömürler ve hayırlı ölümler versin. Akıbetimiz hayr olsun.

Onu seyrederken kendimi onun yerine koyup durdum. Rabıta-ı mevtin giriş aşamasına canlı bir örnek. O acıların kıvranışların ve tahmin bile edemediğim zor bir manevi halin içerisinde iken iman ağırlığım ne derece baskın gelebilirdi? O kıvranışlarda dilim dönmüyorsa bile içimden şehadet getirip Allah Allah Allah diye zikrederek Rabbime sığınabilirmiydim?
BU HALDE BENİ KURTARACAK İMANIM VAR MI? BEN O SAĞLAM İMANA SAHİP MİYİM?

Eyvaaah ki eyvaah.. Sonumuz hayırlı olsun kardeşlerim. Amin
Post Reply

Return to “Kıssa ve Hisse”