KALP SÜVARİLERİ

[anchebout]

KALP SÜVARİLERİ

?Bir dertli kul idim derman arayan?? diye söze başladı Beyazid-i Bestami: ?Kalbime bir süvari gibi indim. Bütün ellerimle Hakk?ın kapısını çaldım., belâ eliyle çalmadıkça kapı açılmadı. Bütün dillerle izin istedim, hüzün diliyle istemedikçe izin verilmedi. Bütün ayaklarla O?na giden yolda yürüdüm. Yokluk ayağıyla yürüyemedikçe dergâhına varamadım?

Denildi ki, ?Ey Bayezid! Nefsinden boş ol. Hiç ol da gel.? Yıllarca gayret ettim. Ve bir gün sükût edince baktım ve gördüm ki derdim, dermanım imiş?

Şimdi sen başlangıç istiyorsan kalp süvarisi, beden piyadesi ol da yola çık!?



Kalp Süvarileri kitabından

[güLâLe]

Dermân arardım derdime
Derdim bana dermân imiş.
Burhân arardım kendime
Aslım bana burhân imiş.

Sağım solum gözler idim
Dost yüzünü görsem deyü
Taşralarda arar idim
Ol cân içinde cân imiş.

Öyle sanırdın ayrıyım
Dost gayrıdır ben gayrıyım
Benden görüp işiteni
Bildim ki o cânan imiş.

Savm u selât u hacc ile
Sanma biter zâhid işin
İnsân-ı kâmil olmağa
Lâzım olan irfan imiş.

Kandan gelir yolun senin
Ya nereye vârır menzilin
Nerden gelip gittiğini
Anlamayan hayvân imiş.

Mürşid gerektir bildire
Hakk'a sana hakk-al-yakîn
Mürşidlî olmayanların
Bildikleri günam imiş.

Her mürşide verme gönül
Yolunu sarpa uğratır
Mürşidi kâmil olanın
Gayet yolu âsan imiş.

İşit Niyâzî'nin sözün
Gizlemez aslâ Hak yüzün
Hak'dan ıyan bir nesne yok
Gözsüzlere pinhan imiş.

Niyazi Mısri