[align=center][/align][align=justify]Başmakaleler 1′den [Alıntı]
..Tasavvufun aslı, esasları hakkındaki sözlerini sunuyoruz:*
1. Tasavvufun aslı Kur’an-ı Kerîm’e ve Resûlullah’ın (sas.) sünnetine sımsıkı sarılmaktır.
2. Nefsâni arzuları ve bidatleri terketmektir.
3. Mürşid ve mürebbi olan şeyhlere hürmet ve itina etmek… (Bu sevgi ve saygının mânevî ilerlemede taşıdığı ehemmiyeti kavramak; edepsizliğe düşüp feyiz ve terakkîden mahrum kalmamaya büyük önem vermek.)
4. Halkın cahilliğini, mazur görüp kusurlarına bakmamak… (Hatalarını bağışlamak, onlara acıyıp şefkatli davranmak.)
5. Dostlar ve ihvan ile hoş geçinmek… (Usûlünce, edep dairesinde, fedakârlıkla, sabırla dostluk ve muaşeret eylemek).
6. O dostların hizmetini görmek… (Onlara her hususta, malca, bedence yardımda gayretli olmak).
7. Güzel huylulukla, iyi ahlâk ile amil olmaya çalışmak… (Huylarını düzeltmek, kötüleri bırakmak, iyileri tatbik etmek.)
8. Tarikatinin günlük evradına müdavim olmak… (Virdlerini, zikirlerini ve tesbihlerini çekmeye devam etmek, ihmal ve tembellik yapmamak).
9. Ruhsatlarla amel etmeyi, dinî ahkâmı tevillerle çığırından çıkarmayı bırakmaktır. Çünkü dindeki ruhsatlar zayıf müslümanlara gösterilen kolaylık ve hafifletmelerdir; yüksek himmetli olması şart koşulan dervişlere o gibi kolaylıklara temayül yakışmaz, dinin ahkâmını sabır ve tahammülle yerine getirmek, himmetli ve gayretli kimselerin şiarı olmak gerekir.
*Ebû Abdirrahman es-Sülemî, Tabakâtü’s-sûfiyye, s. 388
-M. Es’ad Coşan, Başmakaleler.1, s. 26, Aralık 1983.[/align]