AH! MİNE'L AŞK.

[asım]

“Bir şövalye, turnuvalara katılmaktadır. Herkesi yenmekte ve büyük turnuvaya hazırlanmaktadır. Fakat büyük turnuva günü geldiğinde şövalyenin sevdiği prenses, ona der ki:
- Beni seviyor musun?
- Elbette. Hem de çok.
- Öyleyse bunu ispatla.
- Nasıl?
- İlk karşılaşmada benim için yenilerek.
- Olmaz! Ne saçma bir istek bu! Oysa ben senin için herkesin gözü önünde yenmek ve huzuruna bir kahraman olarak çıkmak istiyorum.
- İşte benim düzeltmek istediğim nokta da burası. Şimdiye kadar herkes bana beni sevdiği için yeneceğini söyledi. Oysa yenmek onların kendi istekleriydi. Senin de isteğin, arzun ve hatta ihtirasın bu değil mi? Yani yenmek. Bu, zaten kendin için de yapmayı tercih ettiğin ve yüreğinde de hırsla çarpan bir şey.
- Ne demek istiyorsun?
- Yenilmeni istiyorum. Ancak o zaman beni sevdiğini anlayacağım. Çünkü yenilmenden başka sırf benim için yapabileceğin başka bir şey yok.

Şaşkın âşık şövalye, buna feryat etse de ertesi gün, prensesin istediğini yerine getirerek sevgisini ispat için sıradan bir rakibe mağlup olur. Herkesin önünde rezil olmayı göze alarak. Ayrıca üzerinde oynanan bahislerdeki büyük rakamları kendi arkadaşlarının da kaybetmesine sebep olmayı da göze alarak. Bütün çevresi ona öfke kusarken prensesten ikinci talep gelir:
- Artık önüne kim çıkarsa yen!

Fâni bir sevgide; bu hassasiyet, ince ve candan teslimiyet çıtası, menfaatsiz bağlılık, ölümüne sadakat. "
(M.Ali Eşmeli-Yüzakı)'ndan alıntıdır.


Yüce Allah (c.c.),
her şeyi sadece kendisi için yapabilmeyi sağlayacak iman ve iradeyi,
hiçbir fayda ve çıkar olmadan, şüphe ve vesveseye düşmeden teslim olabilmeyi,
Zarar/kötü görünse de sadece “O istiyor” diye başka bir hikmet aramaksızın O’nun (bize) en uç (gelen) isteklerine boyun eğebilmeyi,
kendisine ulaşan yola tam bir teslimiyetle ilerleyebilmeyi,
“gerçek aşk’a” erebilmeyi cümlemize nasib eylesin.
(âmin)

[Zeyneb Büşra]

Amin, Allah razı olsun.

[Eylül]

Amin amin amin...

[seyir]

Amin, Bi hürmeti Seyid-il Murselin(sav).

[AVLİYANAHMED]

Amin ! Ne güzel bir kıssa ile sözün özüne inmişsin kardeşim... Şu kıssadan çıkan sonucun esrarına bir erebilsek !
Her işin başında ve özünde '' İLAHİ ENTE MAKSUDİ VE RIDAKE MATLUBİ '' diyebilsek...