Affetmek üzerine

[muhteremnur]

insanlar tabiki mükemel degildirler

bir şekide bizi inçitmişlerdir daha önce kendilerinin inçitildigi gibi

şu an artık affetme zamanıdır

bu affediş unutmaksızın özgür bırakmaktır

hataları kabul ettigimiz anlamına gelmez

hatayı dehşeti hatırlamaya saygı duyuyorum

fakat o hatıraya her devasında yeni nefret mutsuzluk ekliyoruz

burda bile egosal haklı olma zevkimiz yatıyor

onlar yüzünden acı cekmeyi bırakmalıyız ve farkederseniz

hataya hata olarak misilleme yapılarak vevap veriliyor

ve bu durum savaşlarla evrene yansıyor

artık affetme zamanı gelmiştir

affetmek özgürlük huzur önce kendimize yaptıgımız bir iyiliktir

alıntıdır