Bandirma Tekkesindeki Zuhurat

[mnctosman]

Bandirma Tekkesinde Efendi Babamiza Olan Zuhurat

Ali Riza Bezzaz (k.s)hz.,üstadim Ali Haydar Efendi (k.s.)nun seyhi idi.Bandirmada ikamet ediyordu.Üstadim onda yetismistir,Efendi Babam o zata müntesip iken baska tekkelere de gidiyordu.Bir gün ziyaretine gittiginde seyhi ona:”Evladim baska tekkelere gitme”demisti.

Efendi babam icinde geciriyorduki,”Bu biraz kiskanclik isi,ben baska tekkelere gidersem,seyhim burdan sogurum,zannediyor.Halbuki ben kati karar verdim,buradan ayrilmam”

Yine baska tekkelere gitmeye devam ediyor,Birgün yine Bandirmaya seyhi Ali Riza Bezzaz Hazretlerini ziyarete geliyor.Diger ihvanlarla beraber hatm-i hace yapmak icin oturuyorlar.Efendi Babam bundan sonrasini söyle anlatiyor;

“Ben seyhimin solunda oturuyordum,gözüm acik olarak oturuyordum(gözleri kapali ama acik zannediyor).Ve hatm-i hacede okunacaklari okuyordum.Seyhim beni kolumdan tutarak yaprak gibi kaldirip ortaya koydu,etrafima bakindim.Ihvanlarin kimi manav,kimi ziraatci,kimi bakkal oldugundan hatm-i hace taslarini sayarken yorgunluklarindan kendilerinden geciyorlar,taslari ellerinden düsüyordu.

Ben de icimden:”Birde diyorlar ki,her tekke bozuldu bu tekke bozulmadi.Halbuki bunlarin taslari da ellerinden düsüyor,bu bozulmak degilmidir?” diye geciriyordum.

O esnada Buhara mesayihi,kapi ve pencereler kapali oldugu halde duvarlari gecerek geldiler.Her biri bir müridin önüne geldi,onun eksik taslarini tamamladi.Sonrada her bir seyh efendi önündeki müride teveccüh etti.

Benimde önüme Sah-i Naksibendi hz. Oturmustu,o da benim eksik olan taslarimi tamamladi.Seyhim,Naksibendi hz.ne:”Oglum Ali Haydar (k.s.)a da siz teveccüh edermisiniz?” dedi.Sah-i Naksibendi Hz. yüzünü Buharaya cevirerek:”Ben ona teveccüh etmem” dedi.

Bu korku ile bir sicradim ki az kaldi tavana vuracaktim.Birde baktim yine seyhimin yaninda oturuyorum.Seyhim kulagima egilerek:”Bir daha baska tekklere gidermisin?Bak sahibi razi olmuyor” dedi.Meger benim zuhurat olarak gördüklerimi seyhim asikare görüyormus..

Iste bu kissada gecen duvarlar his ve vehim mertebesindedir.Mesayihin ruhlari nefsel emir mertebesindedir.Duvarlar yerinde duruyor ama nefsel emir mertebesinde olan mesayihin ruhlari karsisinda yok oluyor..

Mahmut Ustaosmanoglu.Risale-i Kudsiyye-2.cild- syf /123